ه ز ا ر سال نوری!
تو را دویده ام من... ه ز ا ر سال نوری! ولی همیشه دوری، حکایتی عجیب است...
ماییم و دلی که...
تو! مسئول گل خود هستی...
یک جام! سیب سبز.
تو!
سیب سبز کدامین بهشت گم شده ای؟!
که باز، با تو!
میشکند...
توبه ی آدم.
نوشته شده در ۱۵ تیر ۱۳۸۸
|
نظرات - ۱
|
نظر بدهید
نظرات:
«
قاسم
» میگوید:
«
http://nig.blogfa.com/post-250.aspx
»
عنوان نظر
متن نظر
نام
ایمیل
آرشیو وبلاگ
تیر ۸۸
اردیبهشت ۸۸